Το Lethwei είναι το πολύ σκληρό μαχητικό στυλ της Myanmar. Δεν είναι λίγοι αυτοί που το χαρακτηρίσουν το πιο σκληρό στυλ μάχης στον κόσμο.
Τα χαρακτηριστικά του είναι ότι
- οι αγώνες γίνονται χωρίς γάντια,
- επιτρέπονται οι κεφαλιές και
- η νίκη δίδεται μόνο με νοκάουτ ή εγκατάλειψη του αντιπάλου
Η Ιστορία της Lethwei Golden Belt
Με το πέρασμα των αιώνων, το Lethwei είναι ένα από τα μοναδικά αθλήματα που δεν αποδυναμώθηκε και είναι πιθανώς το μόνο εναπομείναν άθλημα όπου επιτρέπονται και ενθαρρύνονται πολύ τα χτυπήματα με το κεφάλι. Σε έναν κόσμο όπου τα περισσότερα αθλήματα προσαρμόζονται για να ευχαριστήσουν ένα ευρύτερο κοινό εις βάρος των παραδόσεων, το Myanmar Lethwei παραμένει πιστό στις ρίζες του. Μέχρι πρόσφατα το άθλημα ήταν γνωστό μόνο σε λίγους σκληροπυρηνικούς θαυμαστές, αλλά τα τελευταία χρόνια, με την εφαρμογή επαγγελματικών αθλητικών ομοσπονδιών όπως η Παγκόσμια Ομοσπονδία Lethwei και η Παραδοσιακή Ομοσπονδία Lethwei της Myanmar, το άθλημα αναγνωρίζεται και εξασκείται παγκοσμίως.
Στην αρχαιότητα, οι πρωταθλητές βασίλευαν χτυπώντας τους αμφισβητίες τους. Ένας νέος πρωταθλητής θα στεφόταν εάν ο αμφισβητίας έβγαζε νοκάουτ τον τρέχοντα πρωταθλητή. Ο αστέρας του Lethwei Dave Leduc είπε: “Πρέπει να σκοτώσεις τον βασιλιά για να γίνεις βασιλιάς”.
Ο κορυφαίος μαχητής σε κάθε κατηγορία βάρους είναι γνωστός ως Πρωταθλητής της Χρυσής Ζώνης (Golden Belt) και αντιπροσωπεύει τον καλύτερο μαχητή στην κατηγορία βάρους του στον κόσμο του Lethwei. Ο Win Zin Oo, ένας αξιοσέβαστος προπονητής Lethwei και ιδιοκτήτης του Thut Ti Gym στη Myanmar, ο οποίος έχει εκπαιδεύσει πρωταθλητές εξηγεί στο VICE : “Αν κερδίσεις τη Χρυσή Ζώνη, είσαι ο εθνικός πρωταθλητής, υπάρχει μόνο ένας πρωταθλητής σε κάθε κατηγορία, αλλά υπάρχει επίσης ένας πρωταθλητής openweight, την ανοιχτή κατηγορία βάρους, που θεωρείται ο καλύτερος μαχητής στη Myanmar.
Ο Win Zin Oo έχει δίκιο, αλλά μπορούμε να πούμε ότι οι πρωταθλητές της Χρυσής Ζώνης θεωρούνται επίσης παγκόσμιοι πρωταθλητές στο Lethwei, καθώς βρίσκονται στην κορυφή του αθλήματος.
Ο τίτλος του πρωταθλητή Myanmar στο Lethwei μπορεί να κατακτηθεί μόνο με νοκάουτ, τεχνικό νοκάουτ, εγκατάλειψη του αντιπάλου ή σαφή παραβίαση των κανόνων, όπως η περίπτωση του Lone Chaw vs Saw Nga Man το 2009. Ο υπερασπιζόμενος πρωταθλητής της openweight Lone Chaw παραβίασε τον παραδοσιακό κώδικα συμπεριφοράς, όταν προσγειώθηκε με δυνατό ιπτάμενο λάκτισμα στον Saw Nga Man που βρισκόταν στη γωνία του ρινγκ με γυρισμένη την πλάτη του και αποκλείστηκε.
Στην περίπτωση του κενού τίτλου, εάν ο πρωταθλητής εγκαταλείψει τον τίτλο, είτε ο τίτλος παραμείνει κενός λόγω αδράνειας ή εάν υπάρχει άρνηση ή αδυναμία υπεράσπισης και η Χρυσή Ζώνη μένει κενή, οι δύο κορυφαίοι υποψήφιοι πρέπει να αγωνιστούν για τη Ζώνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, για να έχουμε πρωταθλητή, ο αγώνας δεν μπορεί να λήξει ισόπαλος, πρέπει υποχρεωτικά να ανακηρυχθεί νικητής ακόμα και αν δεν υπάρχει νοκάουτ.
Ο Myanmar Lethwei Champion ή η “Χρυσή Ζώνη” δεν είναι στην πραγματικότητα ζώνη. Είναι ένας τιμητικός τίτλος και συμβολική θέση που δίνεται στον κορυφαίο μαχητή. Είναι η υψηλότερη τιμή και ο πιο διάσημος τίτλος στο Lethwei. Απονέμεται στους καλύτερους μαχητές που έχουν επιδείξει εξαιρετική ικανότητα, τεχνική και σκληρότητα στο ρινγκ. Η ζώνη είναι σύμβολο της ελίτ και είναι ιδιαίτερα περιζήτητη από όλους τους μαχητές που φιλοδοξούν να γίνουν πρωταθλητές.
Δεδομένου ότι είναι ένας συμβολικός τίτλος, είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπουμε πρωταθλητές να βάζουν τους τίτλους τους στη γραμμή (για διεκδίκηση), ενώ αγωνίζονται σε άλλες διοργανώσεις, ανεβάζοντας έτσι την αξία του αγώνα.
Πώς προέκυψε η Lethwei Golden Belt
Για να κατανοήσουμε τη Lethwei Golden Belt, πρέπει να ανατρέξουμε στην ιστορία του Lethwei και στην ανάπτυξη του αθλήματος στη Myanmar.
Η ιστορία του Lethwei, επίσης γνωστή ως Βιρμανική πυγμαχία γυμνών αρθρώσεων ή παραδοσιακή πυγμαχία της Μιανμάρ, μπορεί να αναχθεί στην αρχαιότητα, όταν χρησιμοποιήθηκε σε πόλεμο και αυτοάμυνα.
Το Lethwei ασκείται στη Myanmar εδώ και αιώνες, όπως αυτό φαίνεται σε ορισμένα σκαλίσματα στους ναούς στο Bagan στο κέντρο της Myanmar και δείχνουν ζευγάρια ανδρών να συμπλέκονται, υποδηλώνοντας ότι το άθλημα έχει ιστορία άνω των 1.000 ετών.
Ιστορικά, το άθλημα ήταν μια δημοφιλής μορφή ψυχαγωγίας στις βασιλικές αυλές και οι μαχητές συχνά ανταμείβονταν με γη, τίτλους και άλλα βραβεία. Σε ένα σημείο της ιστορίας, διατηρήθηκε ζωντανό στις πολιτείες Kayin και Mon, όπου γίνονταν αγώνες Lethwei για να σηματοδοτήσουν τα πάντα, από τις κηδείες των μοναχών μέχρι τις εορταστικές εκδηλώσεις της Πρωτοχρονιάς.
Κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας τον 19ο αιώνα, το Lethwei στην πραγματικότητα απαγορεύτηκε στις αστικές περιοχές και οι κρυφοί αγώνες οργανώνονταν σε αγροτικές περιοχές.
Το άθλημα συνέχισε να ανθίζει παρά το ότι ήταν παράνομο και έγινε σύμβολο εθνικής υπερηφάνειας και ταυτότητας για τη Myanmar.
Τον 20ο αιώνα, το Lethwei άρχισε να γίνεται πιο οργανωμένο και εισήχθησαν κανόνες και κανονισμοί για να γίνει το άθλημα ασφαλέστερο για τους μαχητές.
Η κυβέρνηση της Myanmar αναγνώρισε επίσημα το Lethwei ως εθνικό άθλημα το 1978.
H κυβέρνηση της Myanmar άρχισε να το προωθεί επίσημα το 2001, οπότε άρχισε και η επαγγελματικοποίηση του αθλήματος.
Η “Άλλη” Lethwei Golden Belt
Υπάρχει ένα “Πρωτάθλημα Χρυσής Ζώνης” για επίδοξους μαχητές που διεξάγεται στο στάδιο Thein Pyu κάθε χρόνο, όπου νεαρά, ανερχόμενα ταλέντα μπορούν να αγωνιστούν σύμφωνα με τους «κανόνες του τουρνουά». Το όνομα το κάνει πολύ μπερδεμένο με την πολυπόθητη Χρυσή ζώνη, αλλά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το 1996, η Ομοσπονδία Παραδοσιακού Lethwei της Myanmar δημιούργησε τον “κανονισμό του τουρνουά” για το Πρωτάθλημα της Χρυσής Ζώνης.
Στον κανονισμό αυτό εισήχθησαν το δίλεπτο τάιμ άουτ στην περίπτωση τραυματισμού καθώς και η ύπαρξη κριτών στο ριγκ, για να καθοριστεί ο νικητής σε περίπτωση που δεν υπήρχε νοκ άουτ. Αυτό το τροποποιημένο σύνολο κανόνων απέτρεψε το αποτέλεσμα μιας κλήρωσης και βοήθησε στην επιλογή του νικητή για να προχωρήσει στο τουρνουά. Το τουρνουά αυτό έχει γίνει ετήσιο γεγονός.
Η πρώτη διεθνής προώθηση της Myanmar, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Lethwei, επέλεξε το σύνολο “κανόνων του τουρνουά” προκειμένου να ακολουθήσει τους διεθνείς κανονισμούς ασφαλείας και να έχει ξεκάθαρους νικητές.
Δεν πρέπει να συγχέεται: είναι άλλο πράγμα η Χρυσή Ζώνη (Πρωταθλητής Lethwei Myanmar) και άλλο το ετήσιο Πρωτάθλημα Χρυσής Ζώνης.
Η ζώνη απονέμεται στον νικητή του τουρνουά που περιλαμβάνει τους καλύτερους μαχητές Lethwei από όλο τον κόσμο.
Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε το “The Battle of the Golden Belt Champions” του 2000. Δεν πρόκειται για Πρωτάθλημα Χρυσής Ζώνης αλλά για αρκετούς νικητές της Χρυσής Ζώνης που αγωνίζονται σε ένα τουρνουά που διεξήχθη στην πόλη Moe Kaung στην πολιτεία Kachin.
Εδώ βλέπουμε τον τελικό αγώνα των Win Tun vs. Aung Zeya, από το Lethwei Golden Belt του 2007.
Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε το “The Battle of the Golden Belt Champions” του 2000. Δεν πρόκειται για Πρωτάθλημα Χρυσής Ζώνης αλλά για αρκετούς νικητές της Χρυσής Ζώνης που αγωνίζονται σε ένα τουρνουά που διεξήχθη στην πόλη Moe Kaung στην πολιτεία Kachin.
