Πρόκειται για 3 κομπίνες που χρησιμοποιούσε ο μεγάλος Manny Pacquiao. Πριν αναφερθούμε σε αυτές να σημειώσουμε ότι αναφερόμαστε σε έναν άνθρωπο που είχε ταλέντο, ατέλειωτη δουλειά στα βασικά της πυγμαχίας, τεράστια προπονητική εμπειρία, τρομερή ταχύτητα, τέλεια φυσική κατάσταση, μοναδική αγωνιστική πορεία παγκόσμιου επιπέδου, πολλές νίκες και τίτλους σε 8 κατηγορίες βάρους. Δεν έμεινε και τίποτα.
Εδώ βλέπουμε την παρουσίαση 3 συνδυασμών που όμως δεν ήταν δεσμευτικοί. Το κοινό σημείο και των τριών, ήταν ότι κατέληγε να βρίσκεται έξω από την “γραμμή πυρός” του αντιπάλου του, από την αριστερή του πλευρά, έχοντας ανοιχτό τον στόχο, εξασφαλίζοντας περισσότερες επιλογές επίθεσης από τις επιλογές άμυνας του αντιπάλου του. Άρα δεν μπορούσε να υπάρξει απάντηση, έπαιζε μόνος του.
Όπως όλοι οι κορυφαίοι αθλητές, ακολουθούσε τον δικό του τρόπο ανάπτυξης του παιχνιδιού, με απόλυτα εξατομικευμένες συνταγές, προσαρμοσμένες στον δικό του τρόπο.
Βασιζόμενος στην φοβερή ταχύτητά του, την τέλεια τεχνική και τον άψογο ρυθμό, ανάπτυξε συνδυασμούς που ταίριαζαν απόλυτα σε αυτόν και στον τρόπο παιξίματός του. Ο λόγος που το βίντεο που ακολουθεί λέει ότι “έσπαγε τους κανόνες” (broke the rules), είναι γιατί μόνο αυτός μπορούσε να κάνει τους συνδυασμούς με αυτόν τον τρόπο και γιατί μόνο αυτός θα επέλεγε να “χτίσει” έτσι την σειρά των τεχνικών.
Στον πρώτο συνδυασμό ξεκινά το μπάσιμο με το πίσω χέρι, αντίθετα από το συνηθισμένο, και το άπλωμα του χεριού το εξελίσσει σε χτύπημα. Παράλληλα κάνει και δεξί πλάγιο βήμα, βγαίνοντας έξω από την γραμμή πυρός του αντιπάλου. Όταν ολοκληρωθεί ο συνδυασμός είναι ήδη πλάγια, ο αντίπαλος δεν έχει προλάβει να γυρίσει γιατί τον κρατούσε απασχολημένο με τα χτυπήματά του και πλέον μπορεί να επιτίθεται σε ανοιχτούς στόχους.
Στον δεύτερο συνδυασμό ξεκινά με το εμπρός χέρι, ακολουθεί το πίσω μαζί με πλάγια μετατόπιση δεξιά και το καθοριστικό χτύπημα είναι με το εμπρός δεξί χέρι, από την εξωτερική της άμυνας του αντιπάλου, που όμως είναι πανίσχυρο, γιατί έχει προηγηθεί μεγάλο γύρισμα – όπλισμα της μέσης. Έτσι αν και χτύπημα με το εμπρός, έχει την δύναμη του πίσω χεριού.
Στον τρίτο συνδυασμό βλέπουμε την τέχνη της πυγμαχίας σε 3 τεχνικές. Αξιοποιώντας την τρομερή ταχύτητά του, εκτελεί την δεύτερη γροθιά χωρίς να έχει στήριξη στο πίσω πόδι, το οποίο έχει αρχίσει ήδη την προώθηση εμπρός και πλάγια. Όταν χέρι και πόδι ολοκληρώσουν την κίνησή τους, έρχεται το τρίτο χτύπημα και τα επόμενα που θα ακολουθήσουν, ψάχνοντας τον στόχο που θα ανοίξει πρώτος.
Το λες και ρεσιτάλ.